رسا ، احساساتی، درون نگر، پویا و روانشناختی! نقاشیهای آلیس نیل (Alice Neel) تصویری صادقانه از درونیترین حقایقی را که در چشم سوژههای او نهفته است به ما ارائه میدهد. داستانی که ما را در تماس نزدیک با جامعه قرن بیستم شهر نیویورک قرار میدهد و از وجود داخلی ساکنان آن و مسائل مربوط به تعریف هویت فرد، در یک محیط نابرابر اجتماعی و نژادی رونمایی میکند. با ما همراه باشید.
آلیس نیل چه کسی بود؟
آلیس نیل، نقاش آمریکایی اکسپرسیونیسم، یکی از بهترین نمونههای تصویرگری معاصر در نظر گرفته میشود. با سبکی تازه و زیبا که نه تنها هدف آن شبیهسازی یک فرد به تصویر کشیده شده است بلکه راهی برای کشف ناظر نیز باز میکند. راهی که تماشاگر با حقایق و رازهایی روبرو میشود که اعماق روح سوژه را پر میکند.
نیل با کار خود بیننده را در سفری در درون خود روانشناختی همراهی میکند و به دلیل آزادی برخورد با عناصری مانند فرم و رنگ و شهود در استفاده از خطوط، هنرمند قادر است تفسیر خود را از وجود عاطفی درونی موضوع. در نقاشیهای خود، آلیس نیل لحظهای را به تصویر میکشد و آن جنبههایی را ارائه میدهد که به عنوان حقایقی معتبر از تجربه شخصی فرد هستند. قرار دادن آنها در معرض نظارت ناظر تحت فرم ارزیابی مصنوعی و مستقیم ، که جایی برای ترفندها و انطباق ها باقی نمیگذارد. این موضوع خود را با یک صداقت انکار ناپذیر نشان می دهد.
در طول تمام تحقیقات خود، این هنرمند همیشه رابطه قوی با تجربه زندگی گذشته خود را حفظ میکند. به عنوان مثال، بازگشت مداوم مضامین مربوط به مادری و اضطراب، پیوندی قوی با رنج او در از دستدادن فرزند اولش، در سال 1927، و ازدواج پیچیده او با نقاش کوبایی، کارلوس انریکز گومز است. نزدیکی آلیس نیل در رابطه با موضوعاتی که نقاشی میکرد به او اجازه داد با صداقت کامل آنها را نشان دهد ، گویی از فردی که برای نقاشی انتخاب کرده است برای تحریک رنج درونی خود استفاده کرده و با استفاده از خود پرتره به عنوان استعاره ارتباط برقرار میکند.
به هر حال، نقاشی اغلب مانند یک درمان احساس میشود. مانند یک لحظه از یادآوری که در آن تمام سر و صدا به سکوت تبدیل میشود. لحظهای که نقاش تمام سختگیری را که در طول زندگی خود احساس می کند ، در آغوش میکشد و آن را به چیزی زیبا ترجمه میکند.
ویژگیهای خاص نقاشی های آلیس نیل چه بود؟
آلیس نیل از تلاش خود برای ایجاد یک سبک منحصر به فرد و رسا استفاده کرد تا هم خودش و هم سوژههایش را به حالت بیانگری بالاتری برساند. مرحلهای که رنگ یک خط بر شباهت واقعبینانه پرتره غالب می شود. جایی که داستانسرایی از تقلید پیشی میگیرد. علاوه بر تمام استدلالهای مفهومی که میتواند از تجارب نیل ناشی شود باید بیشترین اهمیت را به این واقعیت داد که او فقط به نقاشی ادامه داده است.
نظرات کاربران