انسل آدامز از عکاسان برجستهی آمریکایی است. شهرت آدامز به خاطر عکسبرداری از مناطق غربی آمریکاست. او با نگاهی دقیق و ماهرانه تصاویری بینظیر از مناظر طبیعی را ثبت کردهاست. آدامز عاشق طبیعت بود. او علاوه بر عکاسی یکی از فعالان محیط زیست بود که آرمان او محافظت از نواحی طبیعی بکر، از جمله یوسمیتی بود. آدامز با کمک به تأسیس دپارتمان عکاسی در موزه هنرهای معاصر نیویورک در سال 1940، در پذیرفتهشدن عکاسی به عنوان یکی از هنرهای زیبا نقش مهمی ایفا کرد. در عکسهای او میتوان تجلی زیبایی خداوندی را دید.
بیوگرافی “انسل آدامز”
انسل آدامز، عکاس و فعال محیط زیست آمریکایی، در روز بیستم فوریه سال 1902 با نام کامل انسل ایستن آدامز (Ansel Easton Adams) در شهر سنفرانسیسکو واقع در ایالت کالیفرنیای آمریکا پا به جهان گذاشت. خانواده وی که در اوایل قرن هفدهم از ایرلند به آمریکا مهاجرت کرده بودند، از نیوانگلند به کالیفرنیا نقل مکان کردند. پدربزرگ او چوببری پررونقی را راه اندازی کرد که پدر آدامز بعداً آن را به ارث برد. آدامز در سنین بالاتر با این کار را به دلیل نابودکردن جنگلهای ردوود مخالف بود.
آدامز کودک بیشفعالی بود که دوستان زیادی نداشت. او که به دلیل رفتار بد از چندین مدرسه اخراج شدهبود، از سن 12 سالگی نزد معلمهای خصوصی و اعضای خانوادهاش آموزش دید.
آدامز نواختن پیانو را خودش فرا گرفت و همین به اولین دغدغهی او تبدیل شد. او در سال 1916، پس از سفری به پارک ملی یوسمیتی، به عکاسی علاقهمند شد. او با تکنیکهای تاریکخانه ای آشنا و به مطالعهی مجلات عکاسی پرداخت. در آن دوره آدامز همزمان در نشستهای کلوب عکاسی شرکت میکرد و به بازدید از نمایشگاههای هنری و عکاسی علاقهای وافر داشت.
انسل آدامز نخستین عکسهایش را در استودیو بستز (Best’s Studio) در منطقه دره یوسمیتی ظاهرکرد و همانجا به فروش رساند. او در سال 1928 با ویرجینیا بست، دختر مالک استودیو بستز ازدواج کرد. پس از مرگ پدر ویرجینیا در سال 1935، دخترش این استودیو را به ارثبرد. انسل آدامز و همسرش تا سال 1971 در این استودیو فعالیت میکردند. این استودیو که اکنون با نام گالری انسل آدامز شناخته می شود، هنوز به این خانواده تعلق دارد.
انسل آدامز در روز 22 ماه آوریل سال 1984 دچار حمله قلبی شد و در سن 82 سالگی در بیمارستان دولتی مانتری پنینسولا در مانتری کالیفرنیا درگذشت.
نخستین آرمان آدامز محافظت از نواحی طبیعی بکر، از جمله یوسمیتی بود. بعد از به اسارت درآمدن ژاپنی ها در طول جنگ جهانی دوم، آدامز به عکاسی از اردوگاه های اسیران پرداخت و از این عکس ها در مقاله ای تصویری درباره بی عدالتی در دوران جنگ استفاده کرد.
با رسیدن دهه 1960، ارزش عکاسی به عنوان یک هنر به حدی رسید که عکس های آدامز در گالری های بزرگ و موزه ها به نمایش در میآمدند. در سال 1974، موزه هنر متروپلیتن نیویورک نمایشگاهی برای بازنگری بر فعالیت های هنری آدامز برگزار کرد. آدامز بیشتر سال های دهه 1970 را به چاپ نگاتیو مشغول بود تا بتواند تقاضای بالایی را که برای آثار شاخصش وجود داشتند، برآورده کند.
دانلود 20 فریم از برترین عکسهای انسل آدامز
عکاسی از نگاه انسل آدامز
آدامز ابداعات زیاد برای تحول در چاپ عکس و دستکاری نور و قابلیتهای بصری در هنر عکاسی داشت. او با تأکید بر فرایند چاپ، راههای تازهای را در تکنیک چاپ عکس، پیش پای عکاسان گذاشت.او علاوه بر اینکه عکاسی توانمند بود، یک تکنیسین خلاق چاپ عکس هم بوده. سبکی که آدامز پیش گرفته بود توسط استیگلیتز شروع شد. استیگلیتیز معتقد بود که عکسها باد نشان دهندهی واقعیتها و عاری از دروغ باشند و مخاطب را تحت تأثیر بگذارند. آدامز هم در عکسها، نوشتهها و آموزشهای خود نشان میدهد که عکاسی باید به واقعیت احترام بگذارد، او مخالف دستکاری عکاس در نگاتیو است و میگوید عکاس میتواند بدون متوسل شدن به فنون تاریکخانهای، زیبایی متنوع و ناب طبیعت را ارائه کند. آدامز به طبیعت عشق میورزید و عکسهایی که از مناظر طبیعی و حیات وحش گرفتهاست شهرت بسزایی دارند؛ و همچنین او عقیده داشت: «عکاسی یک مرحله از امکانات بیانی انسان است؛ تمامی هنر، بیان چیز واحدی است، رابطهٔ روح انسان با روح انسانهای دیگر و با دنیا.»
نسبت طلایی در عکسهای آدامز
الیوت مک گاکت یکی از عکاسان برجسته، دریافت که در بسیاری از عکس های مشهور آدامز میتوان نسبت طلایی را دید. نسبت طلایی یک تعریف هندسی است که بسیاری از هنرمندان در زمینههای مختلف هنری از جمله معماری، نقاشی، عکاسی و … از آن استفاده کردهاند. به عقیدهی گاکت بسیاری از هنرمندان با استفاده از این نسبت آثار خود را تعالی دادهاند و استفاده از نسبت طلایی به زیبایی شناسی اثارشان کمک فراوانی کرده است. اینکه آدامز از نسبت طلایی به صورت خودآگاه استفاده کرده یا نا خودآگاه، تا ابد به صورت یک راز باقی خواهد ماند. در زیر نمونههایی از عکس های ثبت شده توسط آدامز را میبینید که نسبت طلایی روی آنها گذاشته شده است.
- پیتر هنری امرسون و عکاسی طبیعتگرا
- “ریموند دپاردون” عکاس یا فیلم ساز ؟
- “دوروتا لنگ” و عکسهایی که 50 سال توقیف شدند…
- “لوئیس هاین” عکاس یا جامعه شناس؟
- “کلارنس جان لافلین” عکاسی با ذوق معماری
- “رابرت کاپا” بنیان گذار اصول عکاسی جنگ
- ” چارلز کلاید ابتس ” و عکس معروف “ناهار در آسمانخراش”
- “هانری کارتیه برسون” و مفهوم “لحظهی قطعی” در عکاسی…
- “مارگارت بورک وایت” عکاسی که اولینها را برای خودش میخواست..!
- ” آگوست ساندر ” تصویرگر چهرهی انسان قرن بیستم
- ” هنری پیچ رابینسون ” و اولین تصاویر فتومنتاژ
- “گری وینوگرند” و عکاسی در خیابان…
- “آلفرد اشتیگلیتس” پایه گذار جنبش عکاسی جدایی طلب
نظرات کاربران