تجسمی از کشتی‌ها، هنر دریایی آلفرد والیس

در اواخر تابستان سال 1928 هنرمندان کریستوفر وود (Christopher Wood) و بن نیکلسونBen) Nicholson)، در تعطیلات در کورن وال با دوستان خود، یک سفز یک‌روزه به سنت ایوز داشتند. آنها از درب باز یک کلبه متوجه برخی از نقاشی‌های کشتی و خانه‌هایی می‌شوند که به دیوار میخ شده‌اند. آلفرد والیس 73 ساله، ملوان، کارگر و انبار دار سابق، نقاشی‌ را حدود سه سال پیش‌تر (برای سرگرمی پس از مرگ همسرش) شروع کرده بود.

با استفاده از هر سطحی که به دست می‌آمد مثل تکه‌های مقوا ، اغلب به طور نامنظم این نقاشی‌ها را می‌کشید. او هیچ آموزش و تکنیک زیادی و یا ایده‌ای از دیدگاه‌های مختلف نداشت. اما وود و نیکلسون در کار او یک دید مستقیم و یک احساس طبیعی از ریتم و رنگ را یافتند که با پیش فرض‌های دانشگاهی تطبیق نمی‌یابد. آنها در او آزادی دیدند.

وود و نیکلسون در مورد آلفرد والیس به طرزی نیمه شوخی، به عنوان استاد خود صحبت می‌کنند. آنها سعی کردند مانند او نقاشی بکشند و کارهای او را برای دوستان‌شان تبلیغ کنند. در میان این افراد جیم اید، متصدی گالری تیت بود.

وود در سال 1930 خود را کشت ولی علایق هنری نیکلسون پیش رفت. در طی چند سال آینده، او بیش از صد نقاشی از والیس خرید و به طور مرتب با او مکاتبه می‌کرد. به طوری که Kettle’s Yard، گالری مجلل خانه‌ای که اده در سال 1966 به دانشگاه کمبریج ارائه داد، دارای مجموعه‌ای بی نظیر از آثار وی است.

آلفرد والیس که بود؟ Alfred Wallis

ما ممکن است آلفرد والیس را به عنوان یک هنرمند بشناسیم، اما برای دوستان و خانواده‌اش او ماهیگیر بود. او از این طریق درآمد خود را بدست آورد. والیس در پنسانس در کورن وال متولد شد. در ساحل، فرصت زیادی برای ماهیگیری وجود داشت. در برهه‌ای، او حتی ملوان شد. دریا برای او بسیار مهم بود. به همین دلیل بسیاری از نقاشی‌های او مربوط به دریا و ساحل است. این همان چیزی است که والیس می‌شناخت و پیرامون آن بزرگ شد.

مطلب پیشنهادی: “رابرت فرانک” و تحول عکاسی مستند..!

آلفرد والیس والیس با شخصی به نام جیم اده آشنا شد که دوست او شد. جیم به لندن بازگشت و در آنجا کارهای والیس را به مردم نشان داد. خیلی مردم والیس را به جای یک ماهی‌گیر، به عنوان یک نقاش می‌شناختند. او در دهه 1930 به یک شخصیت مشهور کوچک تبدیل شد. متأسفانه، والیس نتوانست بسیاری از نقاشی‌های خود را بفروشد و بیشتر زندگی خود را با پول کمی زندگی کرد.

والیس هرگز تحصیل هنر نداشت. در آن زمان، هنر در مدارس آموزش داده نمی‌شد. والیس به خود یاد داد که چگونه نقاشی کند. حتی بدون هیچ آموزشی، او فقط این کار را انجام داد، زیرا او این کار را می‌خواست. به همین دلیل است که نقاشی‌های او ساده خوانده می‌شوند. این بدان معنی است که او این کار را بدون دانستن هیچ یک از روش‌های فنی نقاشی انجام داده است. او به راحتی مسواک خود را روی بوم قرار داد و کاری را انجام داد که فکر می‌کرد خوب به نظر می‌رسد. برخی از نقاشی‌های او ممکن است کمی عجیب به نظر برسند اما این ویژگی خاص بودن آنهاست. اما مهم نبود. این سبک نقاشی بسیار محبوب شد.