۲۰ آهنگ برتر پینک فلوید ۲۰ الماس درخشان موسیقی راک کلاسیک

پینک فلوید (Pink Floyd) برای خیلی‌ها نام آشنایی‌ست مانند یک برند بزرگ در صنعت موسیقی است. این گروه (Band) موسیقی فلسفه‌ای دارد که همیشه پایبند آن بوده: «کمال‌گرایی موسیقایی» یا به بیانی، ارائه موسیقی به صورت خالص‌ترین و پرمغزترین حالت آن که نیازمند آن است که تمام سلول‌های بدنت را وقف موسیقی و تولید اثر کنی. کاری که در سال ۱۹۶۵ به رهبری سید بَرِت نابغه شروع شد و با هنر و نبوغ دیوید گیلمور، راجر واترز، نیک منسُن و ریچارد رایت تا چندین دهه بی‌امان درخشید و امروزه به عنوان الماسی بزرگ در تاریخ موسیقی جهان و بشریت برجسته شده است. در این مطلب به معرفی بهترین آهنگ های پینک فلوید خواهیم پرداخت.

پایه و اصل سبک و ژانر موسیقی پینک فلوید سایکدلیک راک (راک روان‌گردان) و پراگرسیو راک (راک تصاعدی) ‌در نظر گرفته شده است که به عنوان یکی از نخستین گروه‌های این سبک در بریتانیا به شمار می‌رود. گرچه خود گروه بر این باور است که روی سبک به‌خصوصی کار نمی‌کنند و هدف‌شان ارائه موسیقی به صورت فی‌البداهه، خلاقانه و جدید بوده است.

پینک فلوید یکی از مهم‌ترین و پرطرفدارترین‌های موسیقی راک در همان دوران رشد راک شد و می‌توان گفت راک را در دست گرفت و به آن تکامل و جهش داد. به‌طوری که واقعا پرونده آن را بست تا این‌که موسیقی الکترونیک ظهور کرد و بُعد دیگری وارد دنیای موسیقی شد.

این گروه تاکنون بیش از ۲۵۰ میلیون نسخه آلبوم به صورت جهانی به فروش رسانده است. به عنوان یک مورد می‌توان از آلبوم The Dark Side of The Moon (انتشار در سال ۱۹۷۳) نام برد که یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های تاریخ در جهان بوده که به مدت ۸۷۴ هفته (۱۶ سال!) در جدول موسیقی آلبوم‌ها در آمریکا باقی ماند که طولانی‌ترین مدت برای هر آلبومی در تاریخ است.

موضوع اشعار پینک فلوید اغلب فلسفی و دارک بوده است. نویسنده‌ای به اسم Jere O’Neill Surber در مورد پینک فلوید نوشته: «علاقه آن‌ها حقیقت و توهم، زندگی و مرگ، زمان و فضا، علیت و شانس، دلسوزی و بی‌تفاوتی است» راجر واترز شخصا «همدلی» را تم و مرکز اصلی موضوعات اشعار پینک فلوید می‌داند. گرچه می‌توان گفت موضوعات دیگر بسیاری در آثار این گروه دیده می‌شود که وسعت و عمق زیادی به هنر پینک فلوید داده است.

قصد دارم در این مقاله به معرفی 20 قطعه از بهترین و ناب‌ترین قطعات پینک فلوید بپردازم و آن‌ها را رتبه‌بندی کنم. قطعا انتخاب از بین این‌همه شاهکار و این‌همه آلبوم از یک گروه فوق‌العاده موفق و قدیمی، کار آسانی نیست اما بنابر تجربه شنیداری شخصی خودم و شناختی که در نتیجه‌ی سال‌ها علاقه به این گروه و بررسی کلی رتبه‌بندی سایت‌های معتبر جهانی داشتم، می‌خواهم شما را با این موسیقی شگفت‌انگیز آشنا کنم.

چاشنی سلیقه‌ی یک جوان که در عصر موسیقی الکترونیک به سر می‌برد را نیز در نظر بگیرید! و این‌که صرفا نمی‌خواهم محبوب‌ترین آهنگ‌های پینک فلوید را لیست کنم و نکات پررنگ و مهم هر قطعه مورد اولویت است. به‌راحتی می‌توان ادعا کرد که برای هر آهنگ از این لیست می‌توان یک مستند ساخت. برای طولانی‌تر نشدن این مقاله مجبورم درباره هرکدام یکی‌دو پاراگراف مختصر توضیح دهم.

20 – On the Turning Away (هنگام روی‌برگردانی)

آلبوم A Momentary Lapse of Reason (یک لغزش آنی در عقل) ۱۹۸۷

این قطعه که توسط دیوید گیلمور و آنتونی مور نوشته شده است، بیشتر به عنوان یک آهنگ اعتراضی توصیف شده است. باید گفت این قطعه یکی از پیچیده‌ترین آهنگ‌های گروه به لحاظ ریتم است و به طور مکرر بین کسر میزان‌های مختلف تناوب دارد. موضوع شعر آن درباره مقایسه‌ی «شرارت» با «چشم‌پوشی» است و اشاره می‌کند که روی برگردانی از ضعیفان، کمتر از شر بودن نیست.

19 – Brain Damage (آسیب مغزی)

آلبوم The Dark Side of the Moon (نیمه تاریک ماه) ۱۹۷۳

راجر واترز اظهار کرده که مضمون‌ دیوانگی در این آهنگ بر اساس ناپیداری روانی لیدر سابق و مرد اول پینک فلوید یعنی سید بَرِت است و به شکل خاصی و به زبان موسیقی، بیماری روانی او را توصیف می‌کند. به طور کلی آلبوم نیمه تاریک ماه، از نظر تکنولوژی صوتی در دوره تکامل موسیقی مونو به استریو بوده است. مخصوصا بعد از ری‌مستر شدن دیسکوگرافی پینک فلوید در سال ۲۰۱۱، می‌توان این آلبوم و به‌ویژه این آهنگ را یکی از قدیمی‌ترین موسیقی‌ها با تجربه صوتی Surround دانست که بسیار حیرت‌انگیز است.

مورد دیگر، استفاده از اولین نسل‌‌های سینتی‌سایزرها و تلفیق موسیقی الکترونیک در این آهنگ و آلبوم است که به شکل عجیبی خوب از آب درآمده و بعد از حدود ۵۰ سال (!) همچنان گوش‌نواز است. [با در نظر گرفتن این‌که موسیقی الکترونیک در این ۵۰ سال به شکل وسیعی پیشرفت کرده است] در یک مقاله از روزنامه آمریکایی که در سال ۲۰۰۸ منتشر شده، عنوان شده است که می‌توان اشعار این آهنگ را از دیدگاه علم روانشناسی مورد بررسی و آنالایز قرار داد.

18 – Welcome to the Machine (به ماشین خوش آمدی)

آلبوم Wish You Were Here (ای کاش این‌جا بودی) ۱۹۷۵

آهنگی که بیشترین صداهای الکترونیکی را دارد و برای زمان خودش خیلی ماشینی (الکترونیکی) محسوب می‌شود. افکت‌های استریوی الکترونیکی با تلفیق صدای گیتار آکوستیک، تغییرات کسر میزان، چپ و راست شدن استریوی صداها و ری‌مسترِ به‌روزِ سال ۲۰۱۱، همه این‌ها یک موسیقی الکترونیک کلاسیکِ تر و تمیز را موجب شده‌اند. نام گروه موسیقی The Machine -که آهنگ‌های پینک فلوید را کاور می‌کنند- از روی این آهنگ برداشته شده است.

تیم فوتمن (نویسنده) عنوان یکی از کتاب‌های خود را گذاشته: «به ماشین خوش آمدید: اوکی کامپیوتر و مرگِ آلبومِ کلاسیک». فوتمن در این کتاب می‌نویسد چگونه آلبوم OK Computer گروه ریدیوهد (Radiohead) از آهنگ‌های میانه دهه هفتاد پینک فلوید الهام گرفته است. [گرچه اعضای گروه ریدیوهد آن را انکار می‌کردند].

موضوع اشعار درباره ورود بشر به دنیای ماشینی است و چگونه عصر ماشینی می‌تواند روح آدمی را به تسخیر خود درآورد.

17 –  Fearless (بی‌باک)

آلبوم Meddle ‌(فضولی) ۱۹۷۱

قطعه‌ای با تمپوی پایین و مِلو. وبسایت Classic Rock Review «بی‌باک» را چنین توصیف می‌کند: «بهترین آهنگ آلبوم به طور کلی و با موضوع رویارویی یک شخص با چالش‌ها در چهره‌ی بدبختی و فلاکت» و «این آهنگ با گیتارنوازی آرام ولی قدرتمند دیوید گیلمور و درام‌نوازی نرم نیک منسن گوش‌نواز شده است» انتهای آهنگ صدای تشویق و آوازخوانی تیم فوتبال لیورپول (شعار You’ll Never Walk Alone) با موسیقی آمیخته شده است.

16 – Learning to Fly (یادگیری پرواز)

آلبوم A Momentary Lapse of Reason (یک لغزش آنی در عقل) ۱۹۸۷

می‌توان این قطعه را بهترین و هیت‌ترین کار در این آلبوم دانست. این کار توسط دیوید گیلمور نوشته و ساخته شده است که اشعار آن از تجربه پرواز گیلمور با هواپیماهای شخصی خودش الهام‌گیری شده است. و به طور کلی استعاره از شروع چیزهای جدید و تغییرات اساسی در زندگی شخصی است. البته به طور خاص، حس گیلمور است هنگامی که بعد از ترک راجر واترز از گروه، رهبری پینک فلوید را در دست می‌گیرد. این آهنگ و آلبوم مربوطه در سال ۲۰۱۹ برای دومین بار ری‌مستر شد و کیفیت صوتی کار به شدت افزایش پیدا کرد.

15 – Dogs (سگ‌ها)

آلبوم Animals (جانوران) ۱۹۷۷

یک قطعه ۱۷ دقیقه‌ای که کلی حرف برای گفتن دارد. موزیک توسط واترز و گیلمور نوشته شد و در ابتدا نام آن You’ve Got to Be Crazy بود. بعدها مورد تغییرات و به‌روزرسانی توسط راجر واترز قرار گرفت و نام آن را Dogs گذاشتند.  پینک فلوید در این آهنگ از آکوردهای عجیب و غیرمعمول استفاده کرده و ملودی تغییرات بسیار زیادی در طول قطعه دارد که البته به زیبایی و نرمی تمام این گذرها اتفاق می‌افتند.

کل آلبوم Animals مستقیما از «مزرعه حیوانات» اثر جاودان نویسنده‌ی رمان، «جورج اورول» الهام گرفته شده است که کلاس‌های گوناگون جوامع بشری را به عنوان حیوانات مختلف توصیف می‌کند. سگ در اینجا به مفهوم درندگی و وحشی‌گری‌ست؛ اشعار این کار به‌شکلی بی‌رحمانه دنیای بیزینس و یک بیزینس‌من قدرت‌گرفته را وصف می‌کنند.

14 –  Another Brick in The Wall, Pt. 2 (آجری دیگر در دیوار، بخش ۲)

آلبوم  The Wall (دیوار) ۱۹۷۹

این قطعه به قدری معروف و جنجالی شد که درصد زیادی از افراد در تمام دنیا آن را آشنا می‌پندارند، چون بالاخره یک‌جا آن را شنیده‌اند! به صورت یک آهنگ سه‌بخشه در آلبوم تحسین شده‌ی «دیوار» اُپرای راک پینک فلوید [که به عقیده بعضی‌ها بهترین و کامل‌ترین آلبوم پینک فلوید است] قرار گرفته. در ابتدا پارت دوم به صورت یک تک آهنگ منتشر شد و حسابی سروصدا کرد و به عنوان تنها تک آهنگ شماره یک گروه در چندین کشور از جمله آمریکا و بریتانیا شد.

ترانه‌های نوشته شده توسط واترز در مورد اعتراض به سیستم آموزشی سفت و سخت و مدارس در آن زمان است. اشعار این آهنگ حواشی زیادی داشت و بعضی‌ از اشخاص مهمی مانند مارگارت هیلدا تاچر از آن متنفر شدند و در برابرش واکنش نشان دادند. ایده‌ی استقاده از گروه کُر شامل ۲۳ بچه‌مدرسه‌ای‌ ۱۳ تا ۱۵ ساله در آهنگ یکی از بهترین بخش‌های آن است که شاهکاری به‌جا گذاشته است.

13 – Astronomy Domine (خداوند اخترشناسی)

آلبوم The Piper at the Gates of Dawn (نی‌زن بر دروازه‌های سپیده‌دم) ۱۹۶۷

از جمله اولین آهنگ‌های پینک فلوید و در اولین آلبوم آن‌ها؛ در دوره‌ای که گیلمور در گروه نبود و سید برت مغز اصلی ایده‌های پینک فلوید بود. آهنگ توسط سید برت نوشته و خوانده شده است. سبک سایکدلیک راک / اسپیس راک در این آهنگ کاملا قابل حس است و از جمله آهنگ‌های خلاقانه و موفق این سبک محسوب می‌شود. آهنگ با صدای مدیر آن زمان پینک فلوید (پیتر جنر) شروع می‌شود که نام سیارات، ستاره‌ها و کهکشان‌ها را می‌خواند. شعر برت درباره فضاست و نام چندین سیاره هم در شعر جای داده شده است. همچنین این قطعه در اجراهای زنده گروه به شدت محبوب شد و حتی سال‌های سال در کنسرت‌های مختلف پینک فلوید و دیوید گیلمور به دفعات اجرا شد.

12 – Us and Them (ما و آن‌ها)

آلبوم The Dark Side of the Moon (نیمه تاریک ماه) ۱۹۷۳

به جرات می‌توان تک‌تک قطعات آلبوم نیمه تاریک ماه را مورد تمجید و تعریف قرار داد و فقط در مورد این آلبوم می‌توان یک کتاب مفصل نوشت. با مدت‌زمانِ حدود ۸ دقیقه‌ای، طولانی‌ترین آهنگ این آلبوم است. تاثیرپذیری از موسیقی جَز و تلفیق این سبک در این قطعه دیده می‌شود، مخصوصا وقتی آن دو پارتِ فوق‌العاده‌ی سولوی ساکسیفون را می‌شنوی. ترانه‌هایی که راجر واترز برای این قطعه نوشته‌ است، طبیعتِ بی‌احساسِ جنگ و جهالت انسان‌های عصر مدرنِ تحت تاثیر مصرف‌گرایی و ماده‌باوری را توصیف می‌کنند.

وِرس اول درباره رفتن به جنگ است؛ این‌که چگونه در خط مقدم ما شانس زیادی برای ارتباط با یک‌دیگر پیدا نمی‌کنیم، چون شخص دیگری تصمیم گرفته که نباید باهم ارتباط پیدا کنیم. ورس دوم در مورد آزادی مدنی، نژادپرستی و تبعیض رنگ پوست است. و ورس آخر نیز درباره رد شدن از کنار یک بی‌خانمان در خیابان و کمک نکردن است.

راجر واترز

11 – Keep Talking (به صحبت ادامه بده)

آلبوم The Division Bell (ناقوس جدایی) ۱۹۹۴

نوشته شده توسط دیوید گیلمور، ریچارد رایت و پالی سامسون (همسر دیوید گیلمور) و خوانندگی توسط گیلمور و به‌علاوه سمپل صدای الکترونیکی استیون هاوکینگ که از روی یک تبلیغ تلوزیونی برداشته شده است. گیلمور بعد از اشک ریختن برای آن تبلیغِ بخصوص، تصمیم بر استفاده از این بخش در این آهنگ گرفت که چنین آن را توصیف کرد: «قوی‌ترین تبلیغ تلوزیونی که در عمرم دیده بودم» همچنین استفاده از افکت Talk Box در این قطعه باعث ایجاد حسی مانند صحبت کردن از طریق گیتار به شنونده می‌دهد!

10 – The Great Gig in the Sky (کنسرتی بزرگ در آسمان)

آلبوم The Dark Side of the Moon (نیمه تاریک ماه) ۱۹۷۳

می‌توان گفت آهنگ‌های بی‌کلام پینک فلوید نسبتا کم نیستند؛ گرچه این قطعه را نمی‌توان کاملا بی‌کلام دانست. خلاقیت به کار برده شده در آهنگسازی و تنظیم آن بسیار شگفت‌انگیز و تاثیرگذار است به طوری که با هر زبان و ملیتی می‌توانی شدیدا تحت تاثیر بار موسیقایی در آن قرار بگیری و در اندوه سنگین ملودی آن خودت را گم کنی. در ورژن‌های اولیه این آهنگ که در سال ۱۹۷۳ در حال ساخت بود، چندین افکت صوتی از جمله صدای فضانوردان ناسا که در حال مکالمه در فضا بودند روی پیانوی قطعه قرار گرفت اما نهایتا چند هفته قبل از اتمام آلبوم، گروه تصمیم گرفت که از صدای ضجه‌های یک خواننده مونث استفاده کنند. Clare Torry برای این کار انتخاب شد. گروه برایش یه آهنگ بی‌کلام پخش کرد و از او خواستند تا به صورت بداهه روی آن آواز بخواند و بعد از سه برداشت صدا و میکس آن‌ها باهم نتیجه بسیار خوب از آب درآمد. کلار توری می‌گوید: «در ابتدا نتوانستم منظور از ناله کردن‌ها را متوجه شوم تا این‌که به ذهنم رسید که شاید بهتر باشد که وانمود کنم که یک آلت موسیقی هستم!»

9 – Marooned (تَرک شده)

آلبوم The Division Bell (ناقوس جدایی) ۱۹۹۴

می‌توان گفت بهترین قطعه بی‌کلام پینک فلوید و تنها اثر گروه که جایزه گرمی را برنده شده است. موسیقی توسط دیوید گیلمور و ریچارد رایت نوشته شد. صداهای طراحی شده در آهنگ تصویر یک جزیره دور افتاده با مرغان دریایی و امواجی که به ساحل می‌کوبند را در ذهن تداعی می‌کند.

دیوید گیلمور می‌گوید که برای این آهنگ حدود سه‌چهار بار بداهه‌نوازی گیتار انجام داده و ضبط کرده و در نهایت بهترین بخش‌های آن‌ها را کنار هم قرار داده است. این آهنگ بی‌کلام توانست در سال ۱۹۹۵ برنده بهترین آهنگ بی‌کلام در ۳۷‌مین سالگرد جوایز گرمی شود. در سال ۲۰۱۴ پینک فلوید رسما موزیک‌ویدئویی از این قطعه منتشر کرد که در آن تصاویر فیلم‌برداری شده از شهر ممنوعه پریپیات اوکراین [فاجعه چرنوبیل] نشان داده می‌شود.

8 –  Money (پول)

آلبوم The Dark Side of the Moon (نیمه تاریک ماه) ۱۹۷۳

در ابتدا به صورت سینگل منتشر شد و به اولین تک‌آهنگ هیت پینک فلوید در آمریکا تبدیل شد. به شکل جنون‌آمیزی پیچیده از نظر تنظیم و ملودی که خودش را در کنار دیگر شاهکارهای The Dark Side of the Moon جا داده است. از نظر آهنگ‌سازی می‌توان اثراتی از سبک بلوز در این قطعه شنید. ساخت این آهنگ به نوعی همکاری فوق‌العاده‌ی بین هر چهار عضو گروه است و هرکدام از اعضا برای آن سنگ تمام گذاشته و نهایت خلاقیت خود را به نمایش گذاشتند.

یکی از متمایزترین المان های «مانی» سلسله افکت‌های ریتمیک آن است که قطعه را شروع می‌کنند و در چندین میزانِ (ترازه) ابتدایی قطعه ادامه می‌یابند؛ این افکت‌ها از به‌هم چسباندن صداهایی که واترز با صدادرآوردن از سکه‌ها، صندوق فروشگاهی (قدیمی)، پاره کردن کاغذ، کلیک‌های ماشین شمارنده و چیزهایی از این قبیل ایجاد کرده است. در مستندی با عنوان Classic Albums: Pink Floyd – The Making of The Dark Side of the Moon به طور مفصلی در مورد این قطعه و آلبوم و نحوه خلق شدن این شاهکار صحبت می‌شود.

7 – Hey You (آهای تو)

آلبوم The Wall (دیوار) ۱۹۷۹

خیلی از آهنگ‌های آلبوم «دِ وال» به صورت چند ورژن ساخته شده‌اند و دلیل آن هم پروژه سینمایی فیلم Pink Floyd: The Wall (1982) به کارگردانی Alan Parker است که یک فیلم سینمایی موزیکال از پینک فلوید بوده و برای این فیلم نسخه‌های ویژه و ادیت شده از آهنگ‌ها و قسمت‌های اضافی ساخته شده است. یکی از هیت‌ترین و به یادماندنی‌ترین اثرات پینک فلوید آهنگ دوصدایی Hey You است که گیلمور و واترز آن را خوانده‌اند. قطعه با صدای دیوید گیلمور شروع می‌شود و خوانندگی راجر واترز بعد از سولوی گیتار میخکوب کننده گیلمور تا انتهای کار ادامه می‌یابد.

شعرهای این آلبوم به گونه‌ای طراحی شده که کاراکترهای مختلفی را ایجاد کند که با دیدن فیلم می‌توان این موضوع را بسیار راحت‌تر درک و دریافت کرد. موضوع اشعار قطعه مانند تمام قطعات آلبوم، به صورت یکپارچه به یکدیگر متصل هستند. طبیعی است که این آهنگ هم به دفعات و توسط افراد مختلفی به صورت لایو اجرا شده.

6 – High Hopes (امیدهای والا)

آلبوم The Division Bell (ناقوس جدایی) ۱۹۹۴

شخصاً دومین آلبوم از پینک فلوید که بعد از «نیمه تاریک ماه» به آن علاقه دارم، آلبوم ناقوس جدایی است که به عنوان یکی از متفاوت‌ترین آثار پینک فلوید می‌دانم‌اش؛ گرچه راجر واترز در ساخت آن نقش زیادی نداشته اما واقعا برای این آلبوم وقت گذاشته شد و دیوید گیلمور و ریچارد رایت نهایت هنر خود را به ثبت رساندند. آلبومی که آخرین آلبوم گروه با حضور ریچارد رایت فقید است و می‌توان آن را به عنوان یک جمع‌بندی ویژه و مفصل از تمام آثار و اهداف موسیقایی بزرگ پینک فلوید نام برد.

کامنت نویسنده

تنظیم شده توسط گیلمور و ترانه‌ها توسط گیلمور و پالی سامسون نوشته شده است. در ابتدا به صورت سینگل منتشر شد و یک موزیک ویدئو نیز با کارگردانی Storm Thorgerson برایش ساختند. آهنگ با صدای ناقوس یک کلیسا شروع می‌شود. اشعار درباره روزهای ابتدایی گروه در کمبریج را روایت می‌کنند؛ مخصوصا روزهای قبل از شروع حرفه‌ی موسیقی و همچین اشاراتی به سید برت دارد.

ترانه‌ها درباره‌ی چیزهایی روایت می‌کنند که یک شخص در طول زندگی کسب کرده و آن را از دست می‌دهد؛ نوشته شده از دیدگاه شرح‌حالی گیلمور. گیلمور گفته که قطعه بیشتر درباره اوایل زندگی‌اش است و پشت سر گذاشتن زادگاهش و سپس درباره بذرهای جدایی که ظاهرا در اولین روزهای پینک فلوید کاشته شدند.

آلبوم The Endless River پینک فلوید (آخرین آلبوم) که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، نامش برگرفته از قسمتی از شعر همین قطعه است. مدتی بعد از تمام شدن آهنگ و محو صدای زنگ‌ها، یک صدای مخفی به گوش می‌رسد که شامل یک مکالمه تلفنی کوتاه بین مدیر گروه Steve O’Rourke و فرزندخوانده گیلمور (چارلی) که آلبوم را به اتمام می‌رساند!.سولوی گیتار انتهایی گیلمور در آهنگ یکی از زیباترین سولو گیتارهای تاریخ است و به دفعات در کنسرت‌های گیلمور و پینک فلوید اجرا شده است.

5 – Wish You Were Here (ای کاش این‌جا بودی)

آلبوم Wish You Were Here (ای کاش این‌جا بودی) ۱۹۷۵

برای نوشتن این قطعه، گیلمور و واترز باهم همکاری کردند و خوانندگی اصلی را گیلمور انجام داده است. صدای رادیوی ابتدای آهنگ که درحال تغییر ایستگاه است، از رادیوی اتومبیل گیلمور ضبط شده است. او ایترو را با یک گیتار ۱۲ سیمه نواخته و روی آن افکتی قرار داده تا تصور کنی صدای گیتار از داخل رادیوی AM به حالت فول و کامل‌تر سولوی گیتار آکوستیک تغییر می‌کند به طوری که انگار گیتاریست درحال شنیدن آن گیتار از رادیو بود و در ادامه خودش آن را می‌نوازد.

این آهنگ اغلب به عنوان یک ستایش مستقیم از سید برت به شمار رفته است؛ گرچه در مستند The Story of Wish You Were Here گیلمور و واترز مفهوم اصلی را تشریح می‌کنند که با این ادعا مقداری متفاوت است؛ حضور داشتن در زندگی یک شخص و رها کردنِ خود آن شخص در جهت تجربه کردنِ واقعی زندگی، یک موضوع اصلی در این قطعه است. گیلمور هم گفته است که هیچ‌گاه بدون در نظر گرفتن سید برت این قطعه ساخته نشده.

هم واترز و هم گیلمور این قطعه را به عنوان یکی از بهترین قطعات پینک فلوید ستوده‌اند. خود راجر واترز اعلام کرده که همکاری‌اش در این آهنگ با دیوید گیلمور خیلی خیلی خوب و کم‌نقص بوده است.

4 – Echoes (پژواک‌ها)

آلبوم Meddle ‌(فضولی) ۱۹۷۱

قطعه‌ای که با تایم حدود ۲۴ دقیقه‌ای‌، مانند یک مینی‌آلبوم می‌ماند. یکی از آهنگ‌های کاملا سایکدلیک و بسیار پیچیده‌ای که مانند سفری‌ست به زمان و مکان‌های دور و مرموز، و تجربه موسیقی عمیقی که دارد روحت را شستشو می‌دهد! در نوشتن این قطعه این‌بار هر چهار نفر پینک فلوید دخیل بودند.

آهنگ با صدای پینگ‌های متعدد شروع شده و پس از سه دقیقه موسیقی، خوانش هارمونی گیلمور و رایت (همخوانی) آغاز می‌شود. در طول قطعه به دفعات از افکت‌های صوتی مختلف و خاصی استفاده می‌شود و بعد از ۱۱ دقیقه، با یک نویز که باصدای وزش باد آمیخته شده، آهنگ کاملا وارد فضای متفاوت و تاریکی می‌شود. [جالب این‌جاست که به دلیل امکانات محدود موسیقی الکترونیک در سال ۱۹۷۹ ، اکثر افکت‌های صوتی با همان آلات موسیقی گیتار، پیانو و… تولید شده‌اند] پس از دقیقه ۱۵، موسیقی از آن حالت دارک و افکتیِ خود به‌آرامی و پلکانی خارج می‌شود و در ۱۸:۱۴ گیتار گیلمور با ریتم هماهنگی اوج می‌گیرد…

موضوع اشعار درباره آفرنیش و ماهیت جهان و انسان‌هاست و می‌توان آن را بسیار فلسفی هم دانست. به عقیده بعضی‌ها قطعه پژواک‌ها بهترین قطعه ساخته شده این گروه است.

پژواک‌ها یعنی پتانسیل انسان‌ها برای درک انسانیت یکدیگر و واکنش به آن با همدلی به جای انزجار.

راجر واترز

3 – Time (زمان)

آلبوم The Dark Side of the Moon (نیمه تاریک ماه) ۱۹۷۳

این هم از آن آهنگ‌های پینک فلوید است که هر چهار نفرِ گروه در ساخت آن درگیر بودند و می‌توان به عنوان یکی از شاهکارهای تکرار نشدنی دنیای موسیقی از آن یاد کرد. اشعار درمورد گذشت زمان و هدر رفتن آن بی‌آنکه کسی متوجه گذر آن شود تا وقتی که دیر شده است. واترز ایده شعر آن‌را چنین برداشت که وقتی متوجه شد دیگر برای چیزی در زندگی آماده نمی‌شود ولی درست در میانه آن‌چیز است. او در مصاحبات متعدد گفته این موضوع  در بین سنین ۲۸ و ۲۹ اتفاق می‌افتد.

واترز متوجه شده بود که زندگی این‌چنین نیست که برای اتفاق بعدی آماده شوی، بلکه گرفتن کنترل سرنوشت در دستان خودت است. آهنگ زمانِ پینک فلوید با صدای زنگ ساعت‌ها و صدای تیک‌تاک گذر زمان در ابتدای آن معروف است که به روش کوادرافونیک ضبط شده است. صدای هر ساعت شنیده شده در آهنگ را در یک فروشگاه ساعت‌های عتیقه، به‌دقت ضبط کرده‌اند. بررسی فنی این آهنگ -که از حوصله این مقاله خارج است- نشان می‌دهد که ریزه‌کاری‌های فراوانی در آن نهفته است. سولوی دیوید گیلمور هم که همچنای موی بر تن سیخ می‌کند!

2 – Comfortably Numb (به‌راحتی بی‌حس)

آلبوم  The Wall (دیوار) ۱۹۷۹

خیلی‌ها پینک فلوید را با Comfortably Numb می‌شناسند و دو سولوی گیتار گیلمور در این آهنگ بسیار معروف و جهانی است. در سال ۲۰۰۴ مجله رولینگ استون آمریکا این آهنگ را در رتبه ۳۱۴ از ۵۰۰ آهنگ منتشر شده در تمام جهان قرار داد. گیتارنوازی و آهنگ‌سازی توسط گیلمور انجام شد و اشعار را راجر واترز نوشته است. شعرها از یک تجربه تزریق آرامش‌بخش واترز قبل از کنسرت‌هایشان به دلیل معده‌درد الهام گرفته شده است! واترز و گیلمور سر ضبط این آهنگ باهم اخلاف داشتند؛

ما مثل دیوانه‌ها سر این آهنگ بحث می‌کردیم. و دعوایی بزرگ بین ما به وجود آمد.

دیوید گلیمور

سال ۲۰۱۱ این آهنگ به عنوان چهارمین آهنگ برتر رادیو بی‌بی‌سی با انتخاب شنونده‌ها شد. سولوی گیلمور به عنوان چهارمین سولو گیتار برتر در تمام دوران موسیقی دنیا توسط مجله Guitar World برگزیده شد. در ۲۰۰۶ در یک نظرسنجی شبکه رادیویی Planet Rock به عنوان بهترین سلوی تاریخ توسط شنوندگان انتخاب شد. تون گیتار گیلمور در آهنگ، به عنوان بهترین صدای گیتار تاریخ توسط مجله Guitarist عنوان شد و…

همچنین این آهنگ یکی از واجبات اجرا در تمام کنسرت‌های پینک فلوید، گیلمور و واترز شد و محبوبیت فوق‌العاده‌ای کسب کرد و نسخه‌های لایو آن سلوی گیتار پایانی طولانی‌تری دارند. در سال ۲۰۰۵ این قطعه به عنوان آخرین آهنگی که هر چهار عضو پینک فلوید باهم ساخته‌اند شد.

1 – Shine on You Crazy Diamond, Pt 1-9 (بدرخش ای الماس مجنون)

آلبوم Wish You Were Here (ای کاش این‌جا بودی) ۱۹۷۵

آهنگ در ۹ پارت مختلف درست شده که روی‌هم ۲۶ دقیقه است. نوشته شده توسط گیلمور، واترز و رایت که در آلبوم مفهومی Wish You Were Here قرار گرفته است. پینک فلوید یک تراژدی عمیق و پیچیده‌ای در دل خود دارد؛ داستان انزواگرایی و مشکلات روانی‌ای که سید برت دچارش شد؛شخصی که پینک فلوید را تشکیل داد. این قطعه به عنوان یادبود و ادای احترام به این شخصیت یعنی سید برت ساخته شده است.

در یکی از روزهای ضبط این قطعه در سال ۱۹۷۵، سید برت (با ظاهری خپل و سر و ابروی تراشیده) راهش به سمت استودیو کج شده بود و به طور اتفاقی در آن‌جا حضور پیدا کرد. به خاطر تغییرات شدید ظاهریِ برت، گروه برای مدتی او را نشناختند! وقتی نهایتاً فهمیدند که مردی که آن گوشه است همان سید برت است، راجر واترز بسیار پریشان‌حال شد و اشک‌هایش جاری شد. وقتی درباره بخشی از آهنگ که در استودیو برای برت پخش شد از او سوال کردند چنین جواب داد: «یه مقدار قدیمی به نظر میاد»…

«راجر اونجا بود و پشت میز نشسته بود. بعدش من اومدم داخل و دیدم این یارو پشتش نشسته، یه مرد گنده، کچل و چاق. فکر کردم خب یه مقدار غیر طبیعی به نظر میرسه. خلاصه… نشستم کنار راجر و حدود ۱۰ دقیقه‌ای کار کردیم. بعدش این یارو همش داشت از جاش بلند میشد و دندوناشو مسواک میزد و می‌نشست! کارای عجیب و غریب می‌کرد… به راجر گفتم: این کیه. گفت: نمی‌دونم. خلاصه ۴۵ دقیقه ای طول کشید تا بفهمیم این همون سید هست! همون روزی توی استودیو اومده بود که داشتیم وکال بدرخش ای الماس دیوانه رو ریکورد می‌کردیم که اساسا در مورد خود سید هست! به شکل شگفت‌آوری همون روزی اومد پیش ما که داشتیم در موردش آهنگ می‌ساختیم! و تا دو سال پیش ندیده بودیمش. خیلی اتقاق عجیبی بود…»

ریچارد رایت

این ۲۶ دقیقه موسیقی آن‌قدر ریزه‌کاری دارد و از نظر فنی قوی است که حتی به تنهایی از بسیاری از آلبوم‌های راک قوی‌تر و فاخرتر محسوب می‌شود. فقط کافیسیت آن را گوش کنید!

کلام آخر: بهترین آهنگ های پینک فلوید

بُعد صدا و موسیقی دنیای عجیبی‌ست. بعضی صداها بسیار ماندگار می‌شوند و حس و حال بشر را به دنیاهای گوناگون می‌برند. افرادی مانند دیوید گیلمور که تمام عمر خود را صرف تولید محتوای موسیقی با نهایت کیفیت و دقت ممکن می‌کنند، واقعا ستودنی هستند چون کیفیت زندگی مردم را بدون این‌که خودشان هم متوجه شوند، با هنر موسیقیِ فاخرشان بالاتر می‌برند. آهنگ‌هایی که بررسی کردیم بسیار کلاسیک و قدیمی محسوب می‌شوند اما هنوز می‌توان با آن‌ها زندگی کرد و هنوز زیبا و دل‌نشین هستند؛ همین نکته کافیست تا ناب بودن هنر پینک فلوید بی‌چون‌وچرا اثبات شود.